Cannabishulp in voorbereiding
Naar analogie met alcoholhulp zal tijdens de eerste helft van 2010 ‘Cannabishulp’ ontwikkeld worden. Deze website zal eveneens uit 3 delen bestaan, maar voor het zelfhulpprogramma zal gelinkt worden naar het bestaande programma van hoeveelisteveel.be. Waarom net cannabis? Een soft drug toch?
De vraag kwam in de eerste plaats vanuit de ambulante drughulpverleningssector. De laatste jaren constateerde men immers een toenemend aantal hulpvragen die verband hielden met cannabis. Dit ondanks het feit dat volgens recente onderzoeken het aantal cannabisgebruikers zich blijkt te stabiliseren, of zelfs lichtjes daalt. Cannabis blijft dus voor raadsels zorgen. Hoe zit het dan met dat imago van ‘soft drug’?
De vroegere scheiding die nogal eens gemaakt werd tussen soft- en harddrugs blijkt in de praktijk niet altijd op te gaan. ‘Soft ‘ is immers niet het zelfde als ’totaal onschuldig’ en ‘hard’ blijkt ook niet steeds synoniem voor ‘gevaarlijk en automatisch verslavend’. Eigenlijk zou het beter zijn om te spreken over ‘soft gebruik’ en ‘hard gebruik’. Cannabis, dat in principe een lagere kans op lichamelijke verslaving geeft, kan in realiteit toch op een ‘harde’ manier gebruikt worden. Alcoholgebruik, dat aanleiding kan geven tot zeer ernstige lichamelijke verslaving, kan door een meerderheid van mensen op een ‘softe’ wijze geconsumeerd worden.
Is er nu reden om cannabis te gaan demoniseren? Volgens ons niet, maar we hoeven ook niet naïef te zijn. Een aantal mensen komt er duidelijk mee in de problemen of maakt er hun problemen erger mee. Verder blijkt dat problematische cannabisgebruikers (waaronder adolescenten) van alle mensen met een afhankelijkheidsproblematiek het minst geneigd zijn om beroep te doen op drughulpverlening. De meerderheid van jonge problematische gebruikers die wel contact zoekt worden meestal ‘gedwongen’ door ouders, school of politie. Uit een onderzoek van Pfeiffer-Gershel & Simon (2007) blijkt dat zeker jonge gebruikers die de eerste problemen beginnen te ervaren, gemakkelijker een stap zouden zetten richting hulpverlening indien ze wisten dat er een gericht aanbod was voor hun probleem. De klassieke drughulpverlening associëerden ze met ‘heroïneverslaafden’. Naast het aanbieden van een specifieke aanpak bij cannabisgerelateerde problemen, is er dus ook nood aan drempelverlagende initiatieven.
De Druglijn zette op ‘hoeveelisteveel.be’ een eerste stap in die richting door het aanbieden van een cannabistest (naast andere tests) en een volledig geautomatiseerd zelfhulpprogramma dat deelnemers kan helpen bij het stoppen of minderen van hun gebruik. Met Cannabishulp.be wordt een volgende stap gezet. Deelnemers zullen online een programma kunnen doorlopen, ondersteunt door wekelijkse gesprekken met een professionele hulpverlener, via chat. Zoals bij alcoholhulp zal het programma gratis en anoniem toegankelijk zijn in heel Vlaanderen.
De intiatiefnemers zijn opnieuw CAD-Limburg en Drughulp Kempen, met steun van de federale overheid. Er zal ook samengewerkt worden met VAD (Vereniging voor Alcohol- en andere Drugproblemen), initiatiefnemers van De Druglijn.
Goed om horen dat naast de Nederlandse initiatieven op dit gebied er nu ook wat beweegt in Vlaanderen. Benieuwd!
“Is er nu reden om cannabis te gaan demoniseren? Volgens ons niet, maar we hoeven ook niet naïef te zijn. Een aantal mensen komt er duidelijk mee in de problemen of maakt er hun problemen erger mee.”
Alle lof voor deze genuanceerde kijk op een product dat veel emotionele reacties oproept … ook bij hulpverleners.
Heb een 19 jarige zoon die cannabis gebruikt en lijkt mij verslavender dan vaak wordt gedacht. Ik ben blij met deze website in wording en met de hulp die CAD biedt.
Chapeau voor de hulpverleners…….